Τετάρτη 5η Φεβρουαρίου 2014
Λίγο πριν η Gamecraft παρουσιαστεί στην εκπομπή ‘Τα λέμε’ της Βεργίνα TV με την Χριστίνα Τσόρμπα, καθόμουν υπομονετικά στον καναπέ αναμονής του στούντιο, παρακολουθώντας με μειωμένο ενδιαφέρον και περισσότερο μηχανικά λόγω τηλεοπτικού άγχους, την ζωντανή ροή του καναλιού που περιλάμβανε μία εκτίμηση για την μεταστροφή στην πρόθεση ψήφου του εκλογικού σώματος. Ο καλεσμένος φαινόταν και όπως απεδείχθη ήταν πολύπειρος δημοσιογράφος, αλλά το δικό μου μυαλό δεν έμενε συγκεντρωμένο, ενόσω έκανε αυστηρή πρόβα και προειδοποιούσε το συνειδητό μου για τα πολλά ‘εεεε’ ή τα κομπιάσματα που θα μπορούσαν να προκύψουν.
Με το μυαλό μου σαφώς απορροφημένο απο φανταστικά ερωτήματα και καταλυτικές ατάκες, ώς ευσεβής πόθος για την ευτυχή και απόλυτα επιτυχημένη κατάληξη της συνέντευξης, δεν αντιλήφθηκα την παρουσία ενός καινούργιου προσώπου στην αίθουσα αναμονής. Σήκωσα αργά το κεφάλι και το βλέμμα, για να αντικρίσω μία γυναικεία φιγούρα να με κοιτάει με την συμπόνοια μίας έμπειρης ανθρώπου των μέσων ενημέρωσης, που δεν νιώθει διόλου εκτεθειμένη απο την καθημερινή της δουλειά, αλλά ταυτόχρονα με καταλάβαινε απόλυτα.
– Ο Κος Μυροφορίδης της Gamecraft;
– Ο ίδιος. Αλέξανδρος. Η Κα Τσόρμπα;
Ο δείκτης του δεξιού της χεριού σημάδεψε το κέντρο της τηλεόρασης στην αίθουσα αναμονής.
– Η Κα Τσόρμπα είναι στην εκπομπή ζωντανά. Εγώ είμαι η Στελίνα Μαργαριτίδου.
-Αααα! Συγνώμη…
-Κανένα πρόβλημα. Ακολουθήστε με.
Κατεβαίνοντας τις σκάλες για το στούντιο και στα δευτερόλεπτα που μπορούσαμε να ανταλλάξουμε κουβέντες, της έδωσα μία κάρτα με τα στοιχεία επικοινωνίας της Gamecraft. Τα κοίταξε βιαστικά και μου είπε:
– Κάποια στιγμή θα μιλήσουμε, για να γράψουμε ένα άρθρο-παρουσίαση της Gamecraft στην εφημερίδα των Συντακτών.
– Στην διάθεση σας.
Η συνέντευξη έγινε και το άγχος έφυγε μόλις η κάμερα έκλεισε. Στις επόμενες εβδομάδες, η Gamecraft σχεδίαζε και υλοποιούσε εκδηλώσεις έχοντας ‘τα χέρια της γεμάτα’. Ανάμεσα στα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που έφτασαν όμως, ήταν και η υπόσχεση της Κας Μαργαριτίδου. Εμείς, θέλουμε απο βάθη καρδιάς να την ευχαριστήσουμε για αυτή την παρουσίαση. Αναδημοσιεύουμε το άρθρο της απο την ηλεκτρονική έκδοση της Εφημερίδας των Συντακτών και ευχαριστούμε θερμά για την φιλοξενία.
20/04/2014, της Στελλίνας Μαργαριτίδου
Ξεκολλήστε από τα Game of Thrones. Η ομάδα Gamecraft από τη Θεσσαλονίκη και τα ευφάνταστα μέλη της σάς προσκαλούν σε ένα, σχεδόν πραγματικό, ταξίδι στον χρόνο. Οχι μόνο στον Μεσαίωνα ή την εποχή του ύστερου Βυζαντίου, αλλά και στα χρόνια του Αριστοτέλη, όπου και όποτε θέλετε…
«Η ομάδα προέρχεται από τον χώρο των επιτραπέζιων παιχνιδιών και έχει εξειδικευτεί στον σχεδιασμό παιχνιδιών ρόλων με τεράστια ποικιλία στη θεματολογία, την εποχή και το ιστορικό υπόβαθρο
Ψηλά στα κάστρα της Βυζαντινής Πόλης οι φρουροί του αυτοκράτορα προσπαθούν να εντοπίσουν τον κίνδυνο. Ο εχθρός θα έλθει με την όψη φίλου, υποστηρίζει η προφητεία. Και ο Αλέξανδρος ως αρχηγός της ομάδας αναζητά σημάδια για να λύσει τον γρίφο.
«Η αποστολή από τη Γερμανία που περιμένει ο βασιλιάς» αναγγέλλει λαχανιασμένος ο Μενέλαος και συνεχίζει τον καλπασμό του με κατεύθυνση την Ανω Πόλη.
«Κάτι κινείται στ’ ανατολικά τείχη» φωνάζει ο Δημήτριος. Κοίταξαν όλοι μαζί προς την πλευρά του Πύργου του Τριγωνίου και έσφιξαν δυνατά τα σπαθιά τους – ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων…
Δεν πρόκειται για το Game of Thrones – άλλωστε, όπως λέει ο Αλέξανδρος, είναι έξω από τη δική τους λογική η ίντριγκα, η δολοπλοκία και η νομή της εξουσίας. Είναι όμως ένα πραγματικό παιχνίδι ρόλων που οργανώνεται από την ομάδα Gamecraft, με έδρα τη Θεσσαλονίκη.
Παιχνίδι ρόλων (Role Playing Game στα αγγλικά ή αλλιώς RPG, η παγκοσμίως διαδεδομένη βραχυγραφία του όρου) είναι ένα παιχνίδι στο οποίο οι συμμετέχοντες αναλαμβάνουν τον ρόλο φανταστικών χαρακτήρων και προσπαθούν, λειτουργώντας ως ομάδα, να αναπαραστήσουν –να δραματοποιήσουν– μια ολόκληρη ιστορία. Κι αυτό ακριβώς κάνουν ο Μανώλης Γκουργκούτας, ο Κωνσταντίνος Θεοδοσόπουλος, η Λένα Καραβαγγέλη, η Νικολίνα Χατζηπανταζή, ο Γρηγόρης Αναστασιάδης, ο Άλκης Χατζόπουλος, ο Αστέριος Ρούπας, ο Κωνσταντίνος Βαλαβάνης και ο Αλέξανδρος Μυροφορίδης.
Βιωματική εκπαίδευση; Εναλλακτική ψυχαγωγία; Πρωτοποριακό… θέατρο με αναφορές σε ιστορικές πηγές; Εμπειρική λογοτεχνία;
Εκπαιδευτικοί, μουσειολόγοι, πληροφορικάριοι, αρχαιολόγοι… Η ομάδα Gamecraft προέρχεται από τον χώρο των επιτραπέζιων παιχνιδιών ρόλων, φαντασίας αλλά και στρατηγικής και έχει πλέον εξειδικευτεί στον σχεδιασμό ενός πλήρους παιχνιδιού ρόλων για ομάδες αρχάριων ή και έμπειρων παικτών με τεράστια ποικιλία σε ό,τι αφορά τη θεματολογία, την εποχή στην οποία διαδραματίζεται, το ιστορικό υπόβαθρο ή το –σε κάθε περίπτωση υπαρκτό- σενάριο.
Η… απογείωση ξεκίνησε το 2009, όταν η ομάδα συνεργάστηκε για πρώτη φορά με το Βυζαντινό Μουσείο Θεσσαλονίκης. «Για δύο ημέρες πάνω από 300 παίκτες συμμετείχαν σε ένα ζωντανό παιχνίδι ρόλων που τους ταξίδεψε στην εποχή του Βυζαντίου, σε μια διαφορετική, συναρπαστική περιήγηση σε έναν χώρο εξαιρετικών δειγμάτων της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Οι παίκτες διασκέδασαν μαθαίνοντας ιστορικές πληροφορίες για τα εκθέματα με τρόπο που η μονόπλευρη αλλά και ογκώδης ροή πληροφοριών μιας τυπικής ξενάγησης δεν θα μπορούσε, κατά τη γνώμη μας, να προσφέρει. Εκτοτε η Gamecraft έχει πραγματοποιήσει πάνω από είκοσι πέντε εμφανίσεις στο Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού Θεσσαλονίκης, παίζοντας παιχνίδια με πληθώρα επισκεπτών σε χαρακτηριστικές, για το πολιτιστικό ημερολόγιο της χώρας ημερομηνίες» σημειώνει ο Αλέξανδρος, προσκαλώντας μεταξύ άλλων γονείς και παιδιά –με αφορμή τη Διεθνή Ημέρα Μουσείων στις 18 Μαΐου- σε ένα βιωματικό εκπαιδευτικό παιχνίδι ανακάλυψης με φόντο και πρωταγωνιστές τα εκθέματα ενός μουσείου.
Μια άλλη ενδιαφέρουσα περιπέτεια διαδραματίζεται λίγο μετά το 1774, την εποχή της υπογραφής της Συνθήκης του Κιουτσούκ Καϊναρτζή, σε μια περίοδο που αναπτύσσεται ραγδαία το εμπόριο και εισάγεται τεχνολογία από το εξωτερικό. Οι παίκτες μετατρέπονται σε εμπόρους της εποχής και καλούνται να αποκωδικοποιήσουν τα μυστικά των υδροκίνητων μηχανών στο πλαίσιο του βιωματικού παιχνιδιού που οργάνωσε το Εθνολογικό και Λαογραφικό Μουσείο Μακεδονίας-Θράκης με τίτλο «Ενας ποταμός, ένας τροχός, μια ιστορία». «Σε συνεργασία με τους υπεύθυνους του κάθε μουσείου», μας εξηγεί ο Αλέξανδρος Μυροφορίδης, «συλλέγεται υλικό για τη θεματική ενότητα που θα αναδειχτεί μέσω του δρώμενου. Το υλικό αυτό χρησιμοποιείται κατάλληλα για να στηρίξει ένα σενάριο γύρω από το οποίο θα κινηθεί το παιχνίδι. Δίνεται απόλυτη προτεραιότητα στα εκθέματα και στην άρτια περιγραφή τους».
Με αυτόν τον τρόπο, σκέφτεται εύλογα κάποιος, θα μπορούσε να αποκτήσει νέα διάσταση και ενδιαφέρον οποιαδήποτε εκπαιδευτική ή και τουριστική εκδρομή. Ορισμένοι το έχουν ήδη σκεφτεί ζητώντας πριν από λίγο καιρό από την ομάδα Gamecraft να οργανώσει ένα παιχνίδι για 50 παίκτες στο καλοδιατηρημένο κάστρο της Ρεντίνας. «Ενα καραβάνι κατασκηνώνει στο κάστρο της Ρεντίνας. Η διανυκτέρευση σε ένα κάστρο γεμάτο εργαστήρια, πανδοχεία και καταστήματα μοιάζει ιδανική μέχρι που ο αρχηγός της φρουράς κατηγορεί τους επισκέπτες πως έκλεψαν τον χρυσό σταυρό της Επισκοπής Λυτής. Τι πρόκειται να συμβεί στο κάστρο των Μακεδονικών Τεμπών;» – φανταστείτε το διαβασμένο με αργόσυρτη, επιβλητική φωνή και προσθέστε μόνοι σας το to be continued…
«Θα μπορούσε λέτε να αποτυπωθεί η κατάσταση που βιώνουμε σήμερα στην Ελλάδα σε ένα σενάριο παιχνιδιού;» ρωτάω τελικά. «Κι αν ναι, με ποιον τρόπο;»
«Θα μοιράζαμε ρόλους και χαρακτήρες», μας λένε με τρόπο που μοιάζει ότι ίσως και να τον έχουν ήδη και οι ίδιοι από πριν σκεφτεί, «τον σκεπτικιστή, τον έξυπνο, τον δυνατό, τον αποφασιστικό, και θα καλούσαμε τους παίκτες να συνεργαστούν μεταξύ τους. Θα ήταν ένα παιχνίδι στο οποίο δεν θα μπορούσες να κερδίσεις μόνος σου. Αυτή η φράση αντιπροσωπεύει και την άποψή μας για τη σημερινή πραγματικότητα στην Ελλάδα». Καθώς τους ακούω σκέφτομαι από μέσα μου πόσο σημαντικό ρόλο παίζει το casting…
Το σκηνικό του παιχνιδιού μπορεί να στηθεί περίπου οπουδήποτε, μας λένε, αρκεί ο τόπος να το επιτρέπει – ή να το υποβάλλει. Ετσι στις 26 Μαΐου 2010 η ομάδα επισκέφθηκε το άλσος Αριστοτέλη στα Στάγιρα Χαλκιδικής, ένα πάρκο με θέα σε όλον τον κόλπο της Ιερισσού. Το άλσος, στο οποίο εδώ και πολλά χρόνια ήταν εγκατεστημένος ο ανδριάντας του αρχαίου φιλoσόφου, εξοπλίστηκε με διαδραστικά όργανα (ηλιακό ρολόι, τηλεσκόπια, παραβολικά κάτοπτρα, φακό, πυξίδα, πεντάφωνο, οπτικούς δίσκους, εκκρεμές, υδροστρόβιλο) και στα τέσσερα χρόνια λειτουργίας του έχει γίνει αγαπημένος προορισμός για μεμονωμένους τουρίστες και σχολεία. Συνδυάζει φανταστικά την ψυχαγωγία με την εκπαίδευση μέσα από ένα διαδραστικό παιχνίδι μυστηρίου–θησαυρού που σκοπό έχει την απόκτηση γνώσεων σχετικά με θεμελιώδεις νόμους Φυσικής και τη γνωριμία με το έργο του Αριστοτέλη.
Τα παιχνίδια σε εξωτερικούς χώρους έχουν βέβαια πρακτικές δυσκολίες στην υλοποίησή τους, ειδικά όταν παίζονται μέσα σε πόλεις όπως η Θεσσαλονίκη, μα, από την άλλη, με λίγη καλή θέληση –όση χρειάζεται π.χ. για να παραμείνεις εστιασμένος στην πλοκή και όχι τη φωνή του πλανόδιου ή το αστικό που πλησιάζει από εκεί που θα έπρεπε να είναι το «βυζαντινό δίστρατο»– όλα ξεπερνιούνται.
Η τελευταία δουλειά της Gamecraft, που παρουσιάστηκε στο Τελλόγλειο Ιδρυμα Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης στο πλαίσιο του «Werdi-Vagner 200 χρόνια», συνδύαζε τη μουσική με τη δράση. «Οταν ακουστεί ο 12ος χτύπος του ρολογιού, θα συμβεί κάτι μαγικό…» προέβλεπε το βασικό σενάριο δίνοντας το σύνθημα για να ζωντανέψουν χαρακτήρες από διάσημες όπερες.
