Ομολογώ πως είναι από τα ελάχιστα πράγματα που περίμενα με τόση ανυπομονησία.
Δώδεκα συγγραφείς, δώδεκα ιστορίες μυστηρίου, τρόμου, επιστημονικής, επικής, ιστορικής ή απλής φαντασίας. Ένα ποιοτικό και πολλά υποσχόμενο υλικό. Ένα δέσιμο ανάμεσα σε καταξιωμένους συγγραφείς και νέους ερασιτέχνες με την κεκτημένη ταχύτητα του ενθουσιασμού τους. Ιστορίες πρωτότυπες και ξεχωριστές. Περιπέτειες σε άλλη διάσταση, λογική, πλανήτη. Σε άλλο ‘ημισφαίριο’…
Οφείλω να ομολογήσω πως είχα την ιδέα αυτή άμορφη για πολύ καιρό στο μυαλό μου, σχεδόν ξεχασμένη και πάντως σίγουρα παρατημένη, καθώς δεν είχα τον χρόνο –ως μοντέρνος πολίτης και συμμέτοχος σε μία πραγματικότητα, μία κατάσταση που ποτέ δεν επιτρέπει πιο ξεκούραστους ρυθμούς- να οργανώσω κάποιες πρόθυμες πένες σε μία από κοινού προσπάθεια.
Ερέθισμα, το οποίο κάθε άλλο παρά ανταγωνιστικά λειτούργησε, αποτελεί η έκδοση ‘Μετά τις Εννιά’ του συλλόγου παιχνιδιών φαντασίας και ρόλων Θέρμης και ο Κώστας Ζαχόπουλος, επιμελητής της έκδοσης.
http://rpg-thermi.blogspot.com/2010/12/9.html
Μία εξαιρετική προσπάθεια η οποία εξελίσσεται και η οποία εύχομαι από βάθη καρδιάς να εντυπωσιάσει ακόμη περισσότερο.
Το ‘Αντίθετο Ημισφαίριο’ είναι μία ανθολογία μικρών ιστοριών φαντασίας. Είναι μία παρέα φίλων που ακόμα και αν κάποιοι δεν γνωρίζονται μεταξύ τους, έχουν αποκτήσει την ιδιότητα της παρέας από ένα και μόνο κοινό χαρακτηριστικό. Την αχαλίνωτη – με την έννοια της ελεύθερης και μη συμβιβασμένης – φαντασία του κάθε ενός ξεχωριστά. Την όρεξη για να περάσουν τις ιδέες και τις σκέψεις που προκύπτουν σαν απόρροια του χαρίσματος τους, σε χαρτί.
Όταν λοιπόν παραωρίμασε η ιδέα αυτή, βρήκα την ευκαιρία να απευθυνθώ σε έναν αριθμό ανθρώπων που ασπάστηκαν το εγχείρημα με χαρά και περίσσιο ενθουσιασμό.
Οι άνθρωποι αυτοί έβαλαν τα δυνατά τους για να γράψουν κάτι ξεχωριστό, κάτι δικό τους, ιδιαίτερο σαν σήμα κατατεθέν.
Αντίθετο Ημισφαίριο – προωθητικό video trailer του βιβλίου
Θα ήθελα να αναφερθώ σε κάθε έναν ξεχωριστά, με την σειρά που εμφανίζονται στο βιβλίο:
Ο Ναούμ Θεοδοσιάδης προσέφερε στην συλλογή την ιστορία ‘Η ζωντανή γλώσσα’. Για όσους δεν ξέρουν ποιος είναι ο Ναούμ (Μάκης για τους φίλους του) Θεοδοσιάδης να πούμε πως είναι ένας κορυφαίος Έλληνας συγγραφέας φανταστικής λογοτεχνίας. Έργα του τα ‘Ξωτικά’, ‘Μάγισσες’, ‘Δράκοι και μονόκεροι’, ‘Τόλκιν – Ο Ονειρευτής και η Σκιά του’ και αρκετά άλλα. Το 2002 τιμήθηκε με το Πρώτο Βραβείο Διηγήματος από την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών (Π.Ε.Λ.) για το διήγημά του Γρήγορες Σαν Τον Άνεμο. Σε αυτή την ιστορία ο Ναούμ μας ταξιδεύει σε μία μοντέρνα και βροχερή Νέα Υόρκη. Μία μητρόπολη που δεν κοιμάται ποτέ και ξέρει να κρύβει ευφυέστατα αρχέγονα μυστικά που δεν της ανήκουν. Ένα από αυτά είναι και εκείνο που τυχαία ανακαλύπτει ο Κος Στάνισλαβ Γκελμίρκι. Μία περιγραφή που σφυροκοπάει ευχάριστα τον αναγνώστη και δεν αφήνει ούτε δευτερόλεπτο ανάγνωσης ανεκμετάλλευτο. Δικαιολογημένα μία ιστορία που της αξίζει να ανοίξει τον χορό των εντυπώσεων.
Συνεχίζουμε με τον φίλο και συνοδοιπόρο στην αφηγηματική τέχνη Αλέξανδρο Γιουβανέλλη. Ο Αλέξανδρος μας παρουσιάζει την μίνι ιστορία επικής φαντασίας ‘Σκοτεινά Φεγγάρια’. Λόγος περιγραφικός και πολύχρωμος σε ένα εσκεμμένα ασπρόμαυρο και σκοτεινό φόντο. Ένας ιππότης, την περιγραφή του οποίου δεν θα ξεχάσετε, σε μια ιστορία υπέρτατης αυτοθυσίας και ηρωισμού. Προσέξτε πως καταφέρνει να περιγράψει σε ελάχιστες σελίδες τον χώρο και τον χρόνο, χωρίς να στερήσει πολύτιμες διηγήσεις από την βασική του πλοκή. Κάθε κομμάτι της ιστορίας του Αλέξανδρου έχει προσεχθεί σαν κόρη οφθαλμού. Οι λέξεις μετατρέπονται σε ήχους σπαθιών που συγκρούονται και ο αέρας μυρίζει θάνατο.
Φεύγουμε από την επική φαντασία για να χωθούμε σε ένα τυπικό χαράκωμα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Εκεί που ο Αστέριος Ρούπας μας παρουσιάζει ‘Το τελευταίο παραμύθι’. Ομολογώ πώς εντυπωσιάστηκα ευχάριστα με τις δυνατότητες του Αστέριου όταν διάβασα την πρώτη έκδοση του κειμένου. Σωστά δοσμένος λόγος, με συγκινητικές περιγραφές. Στην συγκεκριμένη ιστορία μπλέκονται έντονα συναισθήματα τα οποία ο Αστέριος καταφέρνει αριστοτεχνικά να συνδυάσει. Ένα ‘τελευταίο παραμύθι’ που κρατάει τον αναγνώστη μέχρι την τελευταία του λέξη. Ομολογώ πως το διάβασα μονορούφι και στο τέλος ήθελα κι άλλο. Αυτός ο επίδοξος συγγραφέας πρέπει να συνεχίσει να γράφει. Για το καλό όλων μας.
Η τέταρτη ιστορία είναι δημιουργημένη από τον συγγραφέα αυτού του άρθρου. Όπως η ταπεινότητα του υποφαινόμενου θα έπρεπε να προβλέπει, ας αρκεστούμε σε μία τυπική περιγραφή. Η ιστορία ‘Déjà vu’ του Αλέξανδρου Μυροφορίδη, μας ταξιδεύει στην αρχή του τέλους για τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Συγκεκριμένα μερικά χιλιόμετρα μακριά από τις Νορμανδικές ακτές, στην Γαλλική ενδοχώρα τον Ιούνιο του 1944. Αμερικάνοι αλεξιπτωτιστές προσγειώνονται σε Γαλλικό έδαφος και προσπαθούν να βρουν τα σημεία συγκέντρωσης τους. Ιστορικά η επιχείρηση αυτή ξεκίνησε με προβλήματα. Η μικρή ομάδα πολεμιστών που εμφανίζεται στο ‘Déjà vu’ όμως δεν αντιμετωπίζει μόνο αυτά. Μέσα σε λίγες σελίδες ξεδιπλώνεται αργά αλλά σταθερά κάτι πολύ πιο τρομακτικό.
Η πέμπτη ιστορία ανήκει στον Θανάση Αργυρίου και το ‘Κέντρεν’. Εδώ δεν μιλάμε για μία ιστορία φαντασίας που υπακούει σε ηρωικά στεγανά και κλισέ εικόνες. Ο Θανάσης αρκετά πιο ώριμα αλλά και σαρκαστικά, θα μας βάλει στον ρόλο ενός μοναχικού περιηγητή, στους πενταβρώμικους δρόμους της παρακμάζουσας πόλης του Άνθλαμαρ. Μία ιστορία που αρχίζει με αρκετή δόση μυστηρίου και αδρεναλίνης, για να εξελιχθεί σε ένα αναπάντεχο ανάγνωσμα. Ο συγγραφέας ξέρει να αναδύει το όμορφο μέσα από ένα κόσμο διαφθοράς, χαμηλών ή ανύπαρκτων ηθών και μηδαμινής ανθρωπιάς. Μία έμπειρη και ρεαλιστική διήγηση.
Η έκτη ιστορία έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Ο Κώστας Κατρανιάς και το ‘Ένα γράμμα στο πάτωμα’ ανατρέπει τα συνηθισμένα φανταστικά διηγήματα. Πρόκειται για ένα πρότυπο εγχείρημα, το οποίο κατά την γνώμη μου πήγε πάρα πολύ καλά. Στο ‘Ένα γράμμα στο πάτωμα’ βλέπουμε τον κόσμο του Μέκονγκ Δέλτα (Βιετνάμ) μέσα από τα μάτια ενός Αμερικανού στρατιώτη, επιζήσαντα μίας σύγκρουσης, σε έναν άδικο και ξεχασμένο πόλεμο. Η προσωπική του κατάσταση, το ταξίδι του μυαλού και οι ανέκδοτες διαθέσεις του, αλλάζουν εν ριπή οφθαλμού και δημιουργούν ένα διασκεδαστικό συναίσθημα στον αναγνώστη. Όλα όμως σύντομα καταλήγουν σε πικρές αλήθειες, παραδεκτές από την συντριπτική πλειοψηφία μας. Ο πρωταγωνιστικός χαρακτήρας δεν είναι μόνο ένας αλλά περισσότεροι. Κάθε ένας από αυτούς έχει κάτι ξεχωριστό να πει.
Είναι η σειρά του Ηλία Τσιάρα και της μοντέρνας ιστορίας ‘Εύα’. Όταν την πρωτοδιάβασα με αιχμαλώτισε πλήρως. Ήμουν σίγουρος πως οτιδήποτε διάβαζα στις σελίδες του ‘Εύα’ θα μπορούσε να έχει συμβεί στον καθένα μας. Ένας καθημερινός χαρακτήρας που άνετα περνάει απαρατήρητος στην σκοτούρα της ρουτίνας. Ένας άνθρωπος με έντονα αισθήματα και ακόμη πιο έντονα αδιέξοδα. Ένας νεαρός που τα ζωντανά του χρόνια σταμάτησαν εξαιτίας ενός τραγικού γεγονότος. Η μάχη των ονείρων του με την πραγματικότητα του ‘πρέπει’ περιγράφεται ανάγλυφα. Ο Ηλίας όπως όλοι οι συγγραφείς του ‘Αντίθετο Ημισφαίριο’ καταφέρνει μέσα σε ελάχιστες σελίδες, όσο δηλαδή μία ανθολογία μίνι διηγημάτων τον περιορίζει, να περιγράψει μία προσωπική ιστορία που θα μας αφήσει άφωνους με την εξέλιξη της.
Η όγδοη ιστορία ανήκει στον Εμμανουήλ Γκουργκούτα και το ‘Ο τρίτος αδελφός’. Ο Μανώλης ως εξαιρετικός αφηγητής αντιμετώπιζε την κλασσική αμφιβολία του ανθρώπου που ‘ξέρει να τα λέει καλά αλλά δεν είναι σίγουρος αν ξέρει να γράφει καλά’. Η απάντηση είναι πως ξέρει να γράφει εξαιρετικά και με σπάνιο ταλέντο. Στην ιστορία του, μία σκοτεινή επική φαντασία, θα ζήσουμε έντονα την σύγκρουση μιας ομάδας τριών καβαλάρηδων με το απόλυτο κακό. Επειδή όμως στις αφηγήσεις του Μανώλη δεν είναι ποτέ τόσο απλά τα πράγματα, η σύγκρουση αυτή έχει μεν πολλά γνώριμα χαρακτηριστικά αλλά η εξέλιξη και η έκβαση της είναι κατά την γνώμη μου μία εκπληκτική πρωτοτυπία, όσο και αν ακούγεται σαν αντίφαση αυτό. Είναι τόσο έντεχνα δοσμένη αυτή η πρωτοτυπία που θα ομολογήσω πως το ‘Ο τρίτος αδελφός’ αποτέλεσε το κείμενο που διάβασα τις περισσότερες φορές όταν το πρωτοπήρα για επιμέλεια.
Ακολουθεί ο Πέτρος Αργυρίου και η σκοτεινά φανταστική του ιστορία ‘Τα ετερώνυμα έλκονται’. Εδώ μιλάμε για έναν φτασμένο συγγραφέα (με μία εκπληκτική νέα δουλειά, το ‘Θανάσιμες Θεραπείες’) σε μία από τις παλιές του μικρές ιστορίες. ‘Τα ετερώνυμα έλκονται’ είναι μία γραπτή αφήγηση σύντομη μα οργισμένη. Φέρνει στο λυκόφως μία κοινωνία με τα μέλη της σε απόλυτη αποσύνθεση. Βάζει αγγέλους και δαίμονες στο ίδιο καζάνι, στο ‘Μεγάλο Παιχνίδι της Ύπαρξης’ όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο συγγραφέας. Με έναν κεντρικό ήρωα σε πολλαπλό ρόλο, πολύ πιο διεφθαρμένο και ριψοκίνδυνο από έναν απλό ισορροπιστή να παρακολουθεί τις άτυχες ζωές των ανθρώπων και τα δυσάρεστα αποτελέσματα των επιλογών τους. Δεν χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια για να ‘ταξιδέψεις’ με τον γραπτό λόγο του Πέτρου.
Η προσωπική ιστοσελίδα του συγγραφέα Πέτρου Αργυρίου: http://agriazwa.blogspot.com/
Η δέκατη ιστορία ανήκει στον Κώστα Ζαχόπουλο του συλλόγου παιχνιδιών φαντασίας και ρόλων Θέρμης. ‘Η στρογγυλοπρόσωπος δεσποινίς’ αποτελεί μία ιστορία που ομολογώ πως ευφραίνει την αισθητική μου σαν αναγνώστη. Ο ανέκδοτος τρόπος που γράφτηκε, οι διάλογοι, η γαργαλιστική καθαρεύουσα και το όλο στήσιμο της ιστορίας, με κάνουν να νιώθω σαν να έχω διαβάσει ένα σπάνιο κόμικ με ιστορίες που δεν θα παλιώσουν ποτέ. Είναι σαν το ‘Συνήθεις ύποπτοι’ στον κινηματογράφο. Όσες φορές κι αν το έχεις δει θέλεις να το ξαναδείς για να ακούσεις τις ατάκες και να ξαναμπείς έστω και για λίγο στην ατμόσφαιρα του. Διασκεδαστικό μέχρι εκεί που δεν πάει, ευφυέστατο και περιπετειώδες. Όχι κύριοι δεν είναι κωμωδία, απλά ‘Η στρογγυλοπρόσωπος δεσποινίς’ σε αυτή την ιστορία είναι το λιγότερο από τα προβλήματα μας…
Η προσωπική ιστοσελίδα του Κωνσταντίνου Ζαχόπουλου: http://kizachopoulos.blogspot.com/
Ο αγαπητός φίλος Παναγιώτης Παναγιωτίδης έρχεται αμέσως μετά με την μίνι ιστορία ‘39G-500’. Άλλος ένας συνοδοιπόρος στην αφηγηματική τέχνη και λάτρης των παιχνιδιών, ο Παναγιώτης αποφάσισε να γράψει κάτι διαφορετικό. Μία έμπνευση επιστημονικής φαντασίας ή ένα προφητικό σενάριο; Μία σειρά γεγονότων που δεν απέχουν πολύ από τις σημερινές εξελίξεις μετατρέπονται σε ένα νεφέλωμα πολέμου και συνομωσίας. Ο Παναγιώτης μας βάζει σε ένα σκεπτικό παγκοσμίου κατάρρευσης και τις ραδιουργίες της επωφελούμενης κάστας. Μιλάμε για γήινη υποδούλωση; Υπάρχει αντίδραση; Πώς εξελίσσονται όλα αυτά; Θα σας αφήσω να το διαπιστώσετε εσείς.
Τέλος θα κλείσω με τον Κωνσταντίνο Βαλαβάνη ο οποίος μας παρουσιάζει την δωδέκατη και τελευταία ιστορία του βιβλίου με τίτλο ‘Καλά Χριστούγεννα αρχιλοχία Μπαρνέτ’. Μία μάχιμη και γεμάτη αδρεναλίνη περιήγηση μίας ομάδας αυτοκρατορικών πεζοναυτών σε έναν αφιλόξενο πλανήτη. Σε παράλληλο επίπεδο οι προσωπικές σκέψεις του αρχιλοχία Μπαρνέτ, ενός έμπειρου και μπαρουτοκαπνισμένου καραβανά. Παρακολουθείστε την εξέλιξη της εφόδου των πεζοναυτών βήμα-βήμα, δοσμένη έξοχα από τον Κωνσταντίνο. Αγωνία και όρεξη για την συνέχεια σε κάθε φράση του κειμένου. Η επιστημονική φαντασία δοσμένη με μικρές ζουμερές λεπτομέρειες και η σκηνές των μαχών…κόλαση. Ακόμα νομίζω πως ακούω τα static στην ενδοεπικοινωνία των πεζοναυτών. Κάλυκες από τυφέκια εφόδου να κουδουνίζουν στο πάτωμα, κοφτές ανάσες από το πυρ και κίνηση και ένας διοικητής ομάδας να δεσπόζει. Συμπαγέστατος και συναρπαστικός ο Κωνσταντίνος.
Αυτά είναι με μία γρήγορη ματιά τα περιεχόμενα της έκδοσης ‘Αντίθετο Ημισφαίριο’. Κλείνοντας την εισαγωγή να αναφερθώ σε ένα αναντικατάστατο μέλος της προσπάθειας. Αφορά τον εικονογράφο και σχεδιαστή της έκδοσης Δημήτρη Παπαδέλη, χωρίς την βοήθεια του οποίου δεν υπήρχε περίπτωση να αποκτήσει το ‘Αντίθετο Ημισφαίριο’ το ευπαρουσίαστο και την ‘ντιζαινιά’ που έχει σαν έντυπο αυτή την στιγμή. Εκ μέρους των συμμετεχόντων ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ για όσα έκανε ως ‘ο 13ος συγγραφέας’.
Το ‘Αντίθετο Ημισφαίριο’ θα πωλείται στο βιβλιοπωλείο ‘Η Άγνωστη Καντάθ’ από την Δευτέρα 11 Ιουλίου.
1) Η Άγνωστη Καντάθ – Βιβλιοπωλείο / Εκδόσεις
Αιμιλιανού Γρεβενών 6
(Πλατεία Ναυαρίνου)
T.K. 546 21 Θεσσαλονίκη
Τηλέφωνο: 2310 227010, 2310 229060
fax: 2310 229060
email: info@kadath.gr
http://www.kadath.gr
Νέο σημείο πώλησης: 2) ΚΛ Books
Kl Books – 25ης Μαρτίου 39, ΤΚ: 54645, Θεσσαλονίκη
Τηλ: 2310825325, Fax: 2310817442
email: kl_books@otenet.gr
Για οποιοδήποτε νέο σημείο πώλησης θα σας πληροφορούμε ενημερώνοντας αυτό το άρθρο στην σελίδα της Gamecraft.
20
Ιούν
Στις 15 Ιουνίου 2011 η Gamecraft παρουσίασε ένα παιχνίδι αναμνήσεων – γνώσεων ως τμήμα της αποχαιρετιστήριας τελετής των απόφοιτων της ΣΤ τάξης του 2ου Δημοτικού σχολείου Ωραιοκάστρου Θεσσαλονίκης. Απέναντι μας, παλιοί γνώριμοι, 56 μαθητές της ΣΤ Τάξης χωρισμένοι σε 3 ομάδες. Οι δάσκαλοι ήταν στο πλευρό τους σαν συντονιστές.
Έχουμε ετοιμάσει ένα μικρό κομμάτι video με όσες χαρακτηριστικές στιγμές καταφέραμε να καλύψουμε.
Να ευχαριστήσουμε ολόψυχα τα παιδιά! Οι φωνές τους μας είναι τόσο γνώριμες και το όνομα του Μανώλη ακούστηκε πολλές φορές κατα την διάρκεια του παιχνιδιού. Τους ευχόμαστε καλή σταδιοδρομία στο Γυμνάσιο και να είναι πάντα υγιή και με φαντασία στην σκέψη τους.
Να ευχαριστήσουμε κατα σειρά: Τους συνοδούς δασκάλους Γκουγκαρά Ευαγγελία, Πέντα Μίλτο και Χάρμπα Ντίνα για μία άψογη συνεργασία (για ακόμη μία φορά!!). Τον διευθυντή του σχολείου Κο Παπαδόπουλο Παναγιώτη και τον σύλλογο γονέων και κηδεμόνων που έκανε την συνεργασία μας με το σχολείο πραγματικότητα!
Video – Quiz Show – 2ο Δημοτικό Ωραιοκάστρου Θεσσαλονίκης