Το Αντίθετο Ημισφαίριο ΙΙ και η συλλεκτική συσκευασία των δύο πρώτων βιβλίων είναι γεγονός. Ειδικότερα για την συλλεκτική έκδοση συνεργάστηκαν δημιουργοί με χειροποίητα έργα, φτιαγμένα με μεγάλο μεράκι και αφοσίωση. Η κασετίνα είναι από ξύλο και έχει εφαρμοστεί παλαίωση και τεχνική decoupage απο την ‘Αννιώ’, πολύ καλή φίλη της ομάδας και αρωγό της προσπάθειας. Όλη η εικονογράφηση της έκδοσης, ο ηλεκτρονικός σχεδιασμός και τα θέματα του βιβλίου και των παρελκόμενων (σελιδοδείκτες), ανήκουν στον Δημήτρη Παπαδέλη. Το πουγκί και ο ξύλινος γρίφος είναι δώρα έκπληξη. Το σύνολο της συλλεκτικής συσκευασίας είναι ένα μεγάλο ‘ευχαριστώ’ σε όλους όσους συνέβαλαν για να προκύψει ένα πολύ εντυπωσιακό αποτέλεσμα. Ας είμαστε καλά, με όρεξη για δημιουργία, και έρχονται κι άλλα!!!
Καλή ανάσταση, Καλό Πάσχα σε όλους!!!
Σημεία πώλησης ‘Αντίθετο Ημισφαίριο ΙΙ’ και ‘Αντίθετο Ημισφαίριο Συλλεκτική συσκευασία’
Η Άγνωστη Καντάθ – Βιβλιοπωλείο / Εκδόσεις
Αιμιλιανού Γρεβενών 6
(Πλατεία Ναυαρίνου)
T.K. 546 21 Θεσσαλονίκη
Τηλέφωνο: 2310 227010, 2310 229060
fax: 2310 229060
email: info@kadath.gr
http://www.kadath.gr
ΝΕΟ σημείο πώλησης!
COSMIC REALMS (Comics – Novels – Collectibles)
Πεστών 45 με Α. Τζουμαγιάς,ΤΚ: 54453 – Κ. Τούμπα, Θεσσαλονίκη
ΤΗΛ : 23130-39190
info@cosmicrealms.gr
www.cosmicrealms.gr
ΝΕΟ σημείο πώλησης!
ΚΑΪΣΣΑ Καλαμαριάς
Κατάστημα παιχνιδιών
Κωνσταντινουπόλεως 27 Καλαμαριά, Τ.Κ. 55132
Τηλ.: 2310449377
Βρείτε την διεύθυνση του καταστήματος εδώ
ΚΛ Books
Kl Books – 25ης Μαρτίου 39, ΤΚ: 54645, Θεσσαλονίκη
Τηλ: 2310825325, Fax: 2310817442
email: kl_books@otenet.gr
Διαβάστε το πρώτο άρθρο για το ΑΗ 2 (6 Ιανουαρίου 2013) και την παρουσίαση των συγγραφέων του!
Ομολογώ πως είναι από τα ελάχιστα πράγματα που περίμενα με τόση ανυπομονησία.
Δώδεκα συγγραφείς, δώδεκα ιστορίες μυστηρίου, τρόμου, επιστημονικής, επικής, ιστορικής ή απλής φαντασίας. Ένα ποιοτικό και πολλά υποσχόμενο υλικό. Ένα δέσιμο ανάμεσα σε καταξιωμένους συγγραφείς και νέους ερασιτέχνες με την κεκτημένη ταχύτητα του ενθουσιασμού τους. Ιστορίες πρωτότυπες και ξεχωριστές. Περιπέτειες σε άλλη διάσταση, λογική, πλανήτη. Σε άλλο ‘ημισφαίριο’…
Οφείλω να ομολογήσω πως είχα την ιδέα αυτή άμορφη για πολύ καιρό στο μυαλό μου, σχεδόν ξεχασμένη και πάντως σίγουρα παρατημένη, καθώς δεν είχα τον χρόνο –ως μοντέρνος πολίτης και συμμέτοχος σε μία πραγματικότητα, μία κατάσταση που ποτέ δεν επιτρέπει πιο ξεκούραστους ρυθμούς- να οργανώσω κάποιες πρόθυμες πένες σε μία από κοινού προσπάθεια.
Ερέθισμα, το οποίο κάθε άλλο παρά ανταγωνιστικά λειτούργησε, αποτελεί η έκδοση ‘Μετά τις Εννιά’ του συλλόγου παιχνιδιών φαντασίας και ρόλων Θέρμης και ο Κώστας Ζαχόπουλος, επιμελητής της έκδοσης.
http://rpg-thermi.blogspot.com/2010/12/9.html
Μία εξαιρετική προσπάθεια η οποία εξελίσσεται και η οποία εύχομαι από βάθη καρδιάς να εντυπωσιάσει ακόμη περισσότερο.
Το ‘Αντίθετο Ημισφαίριο’ είναι μία ανθολογία μικρών ιστοριών φαντασίας. Είναι μία παρέα φίλων που ακόμα και αν κάποιοι δεν γνωρίζονται μεταξύ τους, έχουν αποκτήσει την ιδιότητα της παρέας από ένα και μόνο κοινό χαρακτηριστικό. Την αχαλίνωτη – με την έννοια της ελεύθερης και μη συμβιβασμένης – φαντασία του κάθε ενός ξεχωριστά. Την όρεξη για να περάσουν τις ιδέες και τις σκέψεις που προκύπτουν σαν απόρροια του χαρίσματος τους, σε χαρτί.
Όταν λοιπόν παραωρίμασε η ιδέα αυτή, βρήκα την ευκαιρία να απευθυνθώ σε έναν αριθμό ανθρώπων που ασπάστηκαν το εγχείρημα με χαρά και περίσσιο ενθουσιασμό.
Οι άνθρωποι αυτοί έβαλαν τα δυνατά τους για να γράψουν κάτι ξεχωριστό, κάτι δικό τους, ιδιαίτερο σαν σήμα κατατεθέν.
Αντίθετο Ημισφαίριο – προωθητικό video trailer του βιβλίου
Θα ήθελα να αναφερθώ σε κάθε έναν ξεχωριστά, με την σειρά που εμφανίζονται στο βιβλίο:
Ο Ναούμ Θεοδοσιάδης προσέφερε στην συλλογή την ιστορία ‘Η ζωντανή γλώσσα’. Για όσους δεν ξέρουν ποιος είναι ο Ναούμ (Μάκης για τους φίλους του) Θεοδοσιάδης να πούμε πως είναι ένας κορυφαίος Έλληνας συγγραφέας φανταστικής λογοτεχνίας. Έργα του τα ‘Ξωτικά’, ‘Μάγισσες’, ‘Δράκοι και μονόκεροι’, ‘Τόλκιν – Ο Ονειρευτής και η Σκιά του’ και αρκετά άλλα. Το 2002 τιμήθηκε με το Πρώτο Βραβείο Διηγήματος από την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών (Π.Ε.Λ.) για το διήγημά του Γρήγορες Σαν Τον Άνεμο. Σε αυτή την ιστορία ο Ναούμ μας ταξιδεύει σε μία μοντέρνα και βροχερή Νέα Υόρκη. Μία μητρόπολη που δεν κοιμάται ποτέ και ξέρει να κρύβει ευφυέστατα αρχέγονα μυστικά που δεν της ανήκουν. Ένα από αυτά είναι και εκείνο που τυχαία ανακαλύπτει ο Κος Στάνισλαβ Γκελμίρκι. Μία περιγραφή που σφυροκοπάει ευχάριστα τον αναγνώστη και δεν αφήνει ούτε δευτερόλεπτο ανάγνωσης ανεκμετάλλευτο. Δικαιολογημένα μία ιστορία που της αξίζει να ανοίξει τον χορό των εντυπώσεων.
Συνεχίζουμε με τον φίλο και συνοδοιπόρο στην αφηγηματική τέχνη Αλέξανδρο Γιουβανέλλη. Ο Αλέξανδρος μας παρουσιάζει την μίνι ιστορία επικής φαντασίας ‘Σκοτεινά Φεγγάρια’. Λόγος περιγραφικός και πολύχρωμος σε ένα εσκεμμένα ασπρόμαυρο και σκοτεινό φόντο. Ένας ιππότης, την περιγραφή του οποίου δεν θα ξεχάσετε, σε μια ιστορία υπέρτατης αυτοθυσίας και ηρωισμού. Προσέξτε πως καταφέρνει να περιγράψει σε ελάχιστες σελίδες τον χώρο και τον χρόνο, χωρίς να στερήσει πολύτιμες διηγήσεις από την βασική του πλοκή. Κάθε κομμάτι της ιστορίας του Αλέξανδρου έχει προσεχθεί σαν κόρη οφθαλμού. Οι λέξεις μετατρέπονται σε ήχους σπαθιών που συγκρούονται και ο αέρας μυρίζει θάνατο.
Φεύγουμε από την επική φαντασία για να χωθούμε σε ένα τυπικό χαράκωμα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Εκεί που ο Αστέριος Ρούπας μας παρουσιάζει ‘Το τελευταίο παραμύθι’. Ομολογώ πώς εντυπωσιάστηκα ευχάριστα με τις δυνατότητες του Αστέριου όταν διάβασα την πρώτη έκδοση του κειμένου. Σωστά δοσμένος λόγος, με συγκινητικές περιγραφές. Στην συγκεκριμένη ιστορία μπλέκονται έντονα συναισθήματα τα οποία ο Αστέριος καταφέρνει αριστοτεχνικά να συνδυάσει. Ένα ‘τελευταίο παραμύθι’ που κρατάει τον αναγνώστη μέχρι την τελευταία του λέξη. Ομολογώ πως το διάβασα μονορούφι και στο τέλος ήθελα κι άλλο. Αυτός ο επίδοξος συγγραφέας πρέπει να συνεχίσει να γράφει. Για το καλό όλων μας.
Η τέταρτη ιστορία είναι δημιουργημένη από τον συγγραφέα αυτού του άρθρου. Όπως η ταπεινότητα του υποφαινόμενου θα έπρεπε να προβλέπει, ας αρκεστούμε σε μία τυπική περιγραφή. Η ιστορία ‘Déjà vu’ του Αλέξανδρου Μυροφορίδη, μας ταξιδεύει στην αρχή του τέλους για τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Συγκεκριμένα μερικά χιλιόμετρα μακριά από τις Νορμανδικές ακτές, στην Γαλλική ενδοχώρα τον Ιούνιο του 1944. Αμερικάνοι αλεξιπτωτιστές προσγειώνονται σε Γαλλικό έδαφος και προσπαθούν να βρουν τα σημεία συγκέντρωσης τους. Ιστορικά η επιχείρηση αυτή ξεκίνησε με προβλήματα. Η μικρή ομάδα πολεμιστών που εμφανίζεται στο ‘Déjà vu’ όμως δεν αντιμετωπίζει μόνο αυτά. Μέσα σε λίγες σελίδες ξεδιπλώνεται αργά αλλά σταθερά κάτι πολύ πιο τρομακτικό.
Η πέμπτη ιστορία ανήκει στον Θανάση Αργυρίου και το ‘Κέντρεν’. Εδώ δεν μιλάμε για μία ιστορία φαντασίας που υπακούει σε ηρωικά στεγανά και κλισέ εικόνες. Ο Θανάσης αρκετά πιο ώριμα αλλά και σαρκαστικά, θα μας βάλει στον ρόλο ενός μοναχικού περιηγητή, στους πενταβρώμικους δρόμους της παρακμάζουσας πόλης του Άνθλαμαρ. Μία ιστορία που αρχίζει με αρκετή δόση μυστηρίου και αδρεναλίνης, για να εξελιχθεί σε ένα αναπάντεχο ανάγνωσμα. Ο συγγραφέας ξέρει να αναδύει το όμορφο μέσα από ένα κόσμο διαφθοράς, χαμηλών ή ανύπαρκτων ηθών και μηδαμινής ανθρωπιάς. Μία έμπειρη και ρεαλιστική διήγηση.
Η έκτη ιστορία έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Ο Κώστας Κατρανιάς και το ‘Ένα γράμμα στο πάτωμα’ ανατρέπει τα συνηθισμένα φανταστικά διηγήματα. Πρόκειται για ένα πρότυπο εγχείρημα, το οποίο κατά την γνώμη μου πήγε πάρα πολύ καλά. Στο ‘Ένα γράμμα στο πάτωμα’ βλέπουμε τον κόσμο του Μέκονγκ Δέλτα (Βιετνάμ) μέσα από τα μάτια ενός Αμερικανού στρατιώτη, επιζήσαντα μίας σύγκρουσης, σε έναν άδικο και ξεχασμένο πόλεμο. Η προσωπική του κατάσταση, το ταξίδι του μυαλού και οι ανέκδοτες διαθέσεις του, αλλάζουν εν ριπή οφθαλμού και δημιουργούν ένα διασκεδαστικό συναίσθημα στον αναγνώστη. Όλα όμως σύντομα καταλήγουν σε πικρές αλήθειες, παραδεκτές από την συντριπτική πλειοψηφία μας. Ο πρωταγωνιστικός χαρακτήρας δεν είναι μόνο ένας αλλά περισσότεροι. Κάθε ένας από αυτούς έχει κάτι ξεχωριστό να πει.
Είναι η σειρά του Ηλία Τσιάρα και της μοντέρνας ιστορίας ‘Εύα’. Όταν την πρωτοδιάβασα με αιχμαλώτισε πλήρως. Ήμουν σίγουρος πως οτιδήποτε διάβαζα στις σελίδες του ‘Εύα’ θα μπορούσε να έχει συμβεί στον καθένα μας. Ένας καθημερινός χαρακτήρας που άνετα περνάει απαρατήρητος στην σκοτούρα της ρουτίνας. Ένας άνθρωπος με έντονα αισθήματα και ακόμη πιο έντονα αδιέξοδα. Ένας νεαρός που τα ζωντανά του χρόνια σταμάτησαν εξαιτίας ενός τραγικού γεγονότος. Η μάχη των ονείρων του με την πραγματικότητα του ‘πρέπει’ περιγράφεται ανάγλυφα. Ο Ηλίας όπως όλοι οι συγγραφείς του ‘Αντίθετο Ημισφαίριο’ καταφέρνει μέσα σε ελάχιστες σελίδες, όσο δηλαδή μία ανθολογία μίνι διηγημάτων τον περιορίζει, να περιγράψει μία προσωπική ιστορία που θα μας αφήσει άφωνους με την εξέλιξη της.
Η όγδοη ιστορία ανήκει στον Εμμανουήλ Γκουργκούτα και το ‘Ο τρίτος αδελφός’. Ο Μανώλης ως εξαιρετικός αφηγητής αντιμετώπιζε την κλασσική αμφιβολία του ανθρώπου που ‘ξέρει να τα λέει καλά αλλά δεν είναι σίγουρος αν ξέρει να γράφει καλά’. Η απάντηση είναι πως ξέρει να γράφει εξαιρετικά και με σπάνιο ταλέντο. Στην ιστορία του, μία σκοτεινή επική φαντασία, θα ζήσουμε έντονα την σύγκρουση μιας ομάδας τριών καβαλάρηδων με το απόλυτο κακό. Επειδή όμως στις αφηγήσεις του Μανώλη δεν είναι ποτέ τόσο απλά τα πράγματα, η σύγκρουση αυτή έχει μεν πολλά γνώριμα χαρακτηριστικά αλλά η εξέλιξη και η έκβαση της είναι κατά την γνώμη μου μία εκπληκτική πρωτοτυπία, όσο και αν ακούγεται σαν αντίφαση αυτό. Είναι τόσο έντεχνα δοσμένη αυτή η πρωτοτυπία που θα ομολογήσω πως το ‘Ο τρίτος αδελφός’ αποτέλεσε το κείμενο που διάβασα τις περισσότερες φορές όταν το πρωτοπήρα για επιμέλεια.
Ακολουθεί ο Πέτρος Αργυρίου και η σκοτεινά φανταστική του ιστορία ‘Τα ετερώνυμα έλκονται’. Εδώ μιλάμε για έναν φτασμένο συγγραφέα (με μία εκπληκτική νέα δουλειά, το ‘Θανάσιμες Θεραπείες’) σε μία από τις παλιές του μικρές ιστορίες. ‘Τα ετερώνυμα έλκονται’ είναι μία γραπτή αφήγηση σύντομη μα οργισμένη. Φέρνει στο λυκόφως μία κοινωνία με τα μέλη της σε απόλυτη αποσύνθεση. Βάζει αγγέλους και δαίμονες στο ίδιο καζάνι, στο ‘Μεγάλο Παιχνίδι της Ύπαρξης’ όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο συγγραφέας. Με έναν κεντρικό ήρωα σε πολλαπλό ρόλο, πολύ πιο διεφθαρμένο και ριψοκίνδυνο από έναν απλό ισορροπιστή να παρακολουθεί τις άτυχες ζωές των ανθρώπων και τα δυσάρεστα αποτελέσματα των επιλογών τους. Δεν χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια για να ‘ταξιδέψεις’ με τον γραπτό λόγο του Πέτρου.
Η προσωπική ιστοσελίδα του συγγραφέα Πέτρου Αργυρίου: http://agriazwa.blogspot.com/
Η δέκατη ιστορία ανήκει στον Κώστα Ζαχόπουλο του συλλόγου παιχνιδιών φαντασίας και ρόλων Θέρμης. ‘Η στρογγυλοπρόσωπος δεσποινίς’ αποτελεί μία ιστορία που ομολογώ πως ευφραίνει την αισθητική μου σαν αναγνώστη. Ο ανέκδοτος τρόπος που γράφτηκε, οι διάλογοι, η γαργαλιστική καθαρεύουσα και το όλο στήσιμο της ιστορίας, με κάνουν να νιώθω σαν να έχω διαβάσει ένα σπάνιο κόμικ με ιστορίες που δεν θα παλιώσουν ποτέ. Είναι σαν το ‘Συνήθεις ύποπτοι’ στον κινηματογράφο. Όσες φορές κι αν το έχεις δει θέλεις να το ξαναδείς για να ακούσεις τις ατάκες και να ξαναμπείς έστω και για λίγο στην ατμόσφαιρα του. Διασκεδαστικό μέχρι εκεί που δεν πάει, ευφυέστατο και περιπετειώδες. Όχι κύριοι δεν είναι κωμωδία, απλά ‘Η στρογγυλοπρόσωπος δεσποινίς’ σε αυτή την ιστορία είναι το λιγότερο από τα προβλήματα μας…
Η προσωπική ιστοσελίδα του Κωνσταντίνου Ζαχόπουλου: http://kizachopoulos.blogspot.com/
Ο αγαπητός φίλος Παναγιώτης Παναγιωτίδης έρχεται αμέσως μετά με την μίνι ιστορία ‘39G-500’. Άλλος ένας συνοδοιπόρος στην αφηγηματική τέχνη και λάτρης των παιχνιδιών, ο Παναγιώτης αποφάσισε να γράψει κάτι διαφορετικό. Μία έμπνευση επιστημονικής φαντασίας ή ένα προφητικό σενάριο; Μία σειρά γεγονότων που δεν απέχουν πολύ από τις σημερινές εξελίξεις μετατρέπονται σε ένα νεφέλωμα πολέμου και συνομωσίας. Ο Παναγιώτης μας βάζει σε ένα σκεπτικό παγκοσμίου κατάρρευσης και τις ραδιουργίες της επωφελούμενης κάστας. Μιλάμε για γήινη υποδούλωση; Υπάρχει αντίδραση; Πώς εξελίσσονται όλα αυτά; Θα σας αφήσω να το διαπιστώσετε εσείς.
Τέλος θα κλείσω με τον Κωνσταντίνο Βαλαβάνη ο οποίος μας παρουσιάζει την δωδέκατη και τελευταία ιστορία του βιβλίου με τίτλο ‘Καλά Χριστούγεννα αρχιλοχία Μπαρνέτ’. Μία μάχιμη και γεμάτη αδρεναλίνη περιήγηση μίας ομάδας αυτοκρατορικών πεζοναυτών σε έναν αφιλόξενο πλανήτη. Σε παράλληλο επίπεδο οι προσωπικές σκέψεις του αρχιλοχία Μπαρνέτ, ενός έμπειρου και μπαρουτοκαπνισμένου καραβανά. Παρακολουθείστε την εξέλιξη της εφόδου των πεζοναυτών βήμα-βήμα, δοσμένη έξοχα από τον Κωνσταντίνο. Αγωνία και όρεξη για την συνέχεια σε κάθε φράση του κειμένου. Η επιστημονική φαντασία δοσμένη με μικρές ζουμερές λεπτομέρειες και η σκηνές των μαχών…κόλαση. Ακόμα νομίζω πως ακούω τα static στην ενδοεπικοινωνία των πεζοναυτών. Κάλυκες από τυφέκια εφόδου να κουδουνίζουν στο πάτωμα, κοφτές ανάσες από το πυρ και κίνηση και ένας διοικητής ομάδας να δεσπόζει. Συμπαγέστατος και συναρπαστικός ο Κωνσταντίνος.
Αυτά είναι με μία γρήγορη ματιά τα περιεχόμενα της έκδοσης ‘Αντίθετο Ημισφαίριο’. Κλείνοντας την εισαγωγή να αναφερθώ σε ένα αναντικατάστατο μέλος της προσπάθειας. Αφορά τον εικονογράφο και σχεδιαστή της έκδοσης Δημήτρη Παπαδέλη, χωρίς την βοήθεια του οποίου δεν υπήρχε περίπτωση να αποκτήσει το ‘Αντίθετο Ημισφαίριο’ το ευπαρουσίαστο και την ‘ντιζαινιά’ που έχει σαν έντυπο αυτή την στιγμή. Εκ μέρους των συμμετεχόντων ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ για όσα έκανε ως ‘ο 13ος συγγραφέας’.
Το ‘Αντίθετο Ημισφαίριο’ θα πωλείται στο βιβλιοπωλείο ‘Η Άγνωστη Καντάθ’ από την Δευτέρα 11 Ιουλίου.
1) Η Άγνωστη Καντάθ – Βιβλιοπωλείο / Εκδόσεις
Αιμιλιανού Γρεβενών 6
(Πλατεία Ναυαρίνου)
T.K. 546 21 Θεσσαλονίκη
Τηλέφωνο: 2310 227010, 2310 229060
fax: 2310 229060
email: info@kadath.gr
http://www.kadath.gr
Νέο σημείο πώλησης: 2) ΚΛ Books
Kl Books – 25ης Μαρτίου 39, ΤΚ: 54645, Θεσσαλονίκη
Τηλ: 2310825325, Fax: 2310817442
email: kl_books@otenet.gr
Για οποιοδήποτε νέο σημείο πώλησης θα σας πληροφορούμε ενημερώνοντας αυτό το άρθρο στην σελίδα της Gamecraft.
21
Δεκ
Πυγολαμπίδα: έντομο που έχει την ικανότητα να παράγει φως με βιολογικό τρόπο…
Στην περίπτωση της Ιωάννας δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα. Οι ‘πυγολαμπίδες στο κλουβί’ έχουν να επιδείξουν μία αξιοθαύμαστη διαδικτυακή ενημέρωση για όλη την πολιτιστική κινητικότητα της Θεσσαλονίκης μας. Εγώ προσωπικά δεν ήξερα ότι ‘τρέχουν’ τόσα πολιτιστικά δρώμενα στην πόλη και με τις ‘πυγολαμπίδες’ από κοντά έχω καλυφθεί…τρέχουσες εκδηλώσεις, αποδράσεις, ομάδες, εκπαιδευτικά προγράμματα, ομιλίες, σεμινάρια…τα πάντα!
Όπως σημειώνεται χαρακτηριστικά:
‘Οι «Πυγολαμπίδες στο κλουβί» είναι ένα site που απευθύνεται σε γονείς με παιδιά, αλλά και σε όσους αισθάνονται παιδιά, με σκοπό να τους ενημερώνει για εκδηλώσεις και δράσεις στην πόλη της Θεσσαλονίκης (και των γύρω περιοχών) καθώς και για χώρους που μπορούν να επισκεφτούν, για εκδρομές που μπορούν να πραγματοποιήσουν αλλά και για δημιουργικούς τρόπους αξιοποίησης του ελεύθερού τους χρόνου.’
Άψογο site, απόλυτα ενημερωμένο, περιεκτικά άρθρα, ένας πολύ ‘ζεστός’ διαδικτυακός χώρος!
Και το κυριότερο…
Αναφέρει την Gamecraft μέσα…!
‘Πυγολαμπίδες’ ευχαριστούμε πολύ για την φιλοξενία στις σελίδες σας, ευχόμαστε να είστε πάντα καλά, φωτεινές και στην πρώτη γραμμή των πολιτιστικών της πόλης μας!!
Μπείτε κατά χιλιάδες εδώ:
και στην συνέχεια δείτε και καμαρώστε τα άρθρα που αναφέρονται σε εμάς εδώ:
Στην κατηγορία των Παιδαγωγικών-Καλλιτεχνικών ομάδων
Στις παλαιότερες εκδηλώσεις του Μουσείου Βυζαντινού Πολιτισμού Θεσσαλονίκης (ΜΒΠ)
ΥΓ: …και στο Facebook στο group ‘Πυγολαμπίδες στο κλουβί’ για χιλιάδες ‘like’!
19
Μάι
Η Gamecraft ζητάει την βοήθεια όλων των φίλων της στην συμπλήρωση ενός τυπικού ερωτηματολογίου, το οποίο όμως πιστεύουμε πως θα μας δώσει γνώση και ουσιώδεις παρατηρήσεις για την πορεία και την συνέχεια των προσπαθειών μας.
Επειδή κανένας δεν θα έπρεπε να πιστεύει ότι τα πράττει όλα τέλεια, οι ερωτήσεις του ερωτηματολογίου που απευθύνονται σε όσους έχουν παίξει τουλάχιστον μία φορά μαζί μας, έχουν σκοπό την βελτίωση του τρόπου με τον οποίο σχεδιάζουμε τέτοιες εκδηλώσεις, έτσι ώστε οι μελλοντικές διοργανώσεις να είναι για εμάς πιο ποιοτικές ενώ για εσάς ακόμη πιο επιμορφωτικές και διασκεδαστικές.
Συμπληρώστε το ερωτηματολόγιο της Gamecraft και στείλτε το στο info@gamecraft.gr
Περιμένουμε τις παρατηρήσεις και τις προτάσεις σας για καλύτερες διοργανώσεις!
Ευχαριστούμε εκ των προτέρων
Ερωτηματολόγιο Gamecraft (download MS Word 26KB)
Η ομάδα μόλις ετοίμασε το ενημερωτικό της έντυπο για το 2010. Μέσα στο τρισέλιδο αυτό μπορείτε να δείτε μία συνοπτική παρουσίαση της ομάδας, του αντικειμένου της και των τεχνικών που χρησιμοποιεί, των πεπραγμένων έως τώρα αλλά και των μελλοντικών μας σχεδίων.
Στο πιθανό ερώτημα που μπορεί να τεθεί: ‘Πιστεύετε τόσο πολύ στην δύναμη του παιχνιδιού και της φαντασίας;’
εμείς θα θυμήσουμε τα λόγια ενός παγκοσμιού φήμης ψυχολόγου, του Dr. Charles E. Schaefer πατέρα της ‘θεραπείας μέσω παιχνιδιού’:
‘Δεν είμαστε ποτέ περισσότερο ζωντανοί, περισσότερο οι πραγματικοί μας εαυτοί και περισσότερο απορροφημένοι με κάτι, από όταν παίζουμε’
Ενημερωτικό έντυπο Gamecraft 2010
Το Airsoft ή αεροσφαίριση είναι ένα σύγχρονο σπορ που προσομοιώνει συνθήκες μάχης, ένα hobby στο οποίο οι αντίπαλοι πρέπει να ‘εξολοθρεύσουν’ ο ένας τον άλλο χρησιμοποιώντας ειδικά όπλα αεροσφαίρισης, τα οποία λειτουργούν με μπαταρία ή ελατήριο και εκτοξεύουν μικρές σφαιρικές μπίλιες από πλαστικό ή οικολογικό βιοδιασπόμενο υλικό. Οι συμμετέχοντες συχνά χρησιμοποιούν διαφορετικά όπλα, τα οποία είναι φτιαγμένα με τέτοιο τρόπο ώστε οπτικά να προσομοιώνουν τα αληθινά, καθαρά για λόγους ψυχαγωγίας και αληθοφάνειας. Οι συμμετέχοντες επίσης χρησιμοποιούν αξεσουάρ και ρουχισμό που θα τους δώσουν τακτικό πλεονέκτημα ανάλογα με το μέρος στο οποίο βρίσκονται (δασός, πεδιάδα, κτίρια κτλ). Τα τελευταία χρόνια παρουσιάζεται ραγδαία ανάπτυξη και εξέλιξη του αθλήματος στη Νότια Αμερική και την Ευρώπη.
Προέλευση
Το Airsoft αναπτύχθηκε στην Ιαπωνία προς το τέλος του 1970, για να παρέχει μια εναλλακτική λύση σε λάτρεις αντίγραφων όπλων επειδή οι τοπικοί νόμοι απαγόρευαν την κατοχή – εκπαίδευση και χρήση οπλισμού. Δόθηκε μεγάλη έμφαση στην παραγωγή των ακριβών αντιγράφων (replicas) για το κάθε όπλο.
Μέθοδοι παιχνιδιού Airsoft
Ο γενικός σκοπός είναι να χτυπηθεί ο αντίπαλος με τις πλαστικές μπίλιες ‘αποβάλλοντας’ τον από το παιχνίδι για λίγα λεπτά. Σε αντίθεση με το PaintBall δεν χρησιμοποιείται χρώμα πράγμα που σημαίνει πως όλα βασίζονται στην ομαδικότητα και την ειλικρίνεια των παιχτών να παραδεχτούν ότι χτυπήθηκαν και να αποχωρήσουν από τη μάχη ανάλογα με το σενάριο.
MilSim
Τα παιχνίδια τύπου MilSim (Military Simulation) συνδυάζουν στοιχεία Airsoft και Role Playing. Δίνονται αποστολές όπως θα δίνονταν σε πραγματική στρατιωτική μονάδα , και η μονάδα αυτή κινείται για την επίτευξη του στόχου.
Σύστημα Τιμής
Το σύστημα τιμής ορίζει ότι οι παίκτες βασίζονται στην ειλικρίνεια μεταξύ τους για την παραδοχή του ‘πλήγματος’, καθώς αντίθετα με το Paint Ball όπως προαναφέρθηκε, δεν υπάρχει χρώμα το οποίο να υποδεικνύει το ‘χτύπημα’. Ανάλογα με την απόσταση, τον τύπο του επιτιθέμενου όπλου αλλά και του ρουχισμού, τις περισσότερες φορές ο παίκτης που θα ‘χτυπηθεί’ θα νιώσει την κρούση ελαφρά πάνω στο ρουχισμό του ή θα ακούσει τον χαρακτηριστικό ήχο της μπίλιας πάνω στην εξάρτηση του. Τότε πρέπει να παραδεχτεί το χτύπημα και να αποχωρήσει από το πεδίο, είτε στη ‘Safe Zone’ (ζώνη ασφάλειας) στην οποία θα αναγεννηθεί (respawn) και θα εισέλθει ξανά στη μάχη μετά από λίγα λεπτά, είτε αποσυρόμενος εντελώς από το συγκεκριμένο παιχνίδι. Αυτό ορίζεται από τους κανόνες του εκάστοτε σεναρίου. Σε μεγάλα παιχνίδια όπου συμμετέχουν πολλοί παίκτες, πρόσθετα συστήματα κανόνων μπαίνουν σε εφαρμογή, λαμβάνοντας υπόψη την ασφάλεια της σωματικής ακεραιότητας των παικτών πριν από οτιδήποτε άλλο. Στα παιχνίδια αυτά απαγορεύεται κάθε τύπος αληθινού ή αεροβόλου όπλου με σιδερένια βλήματα, αέριο, μαχαίρια και οτιδήποτε άλλο θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο την σωματική ακεραιότητα των παικτών. Το Airsoft είναι ένα hobby, ένα άθλημα για διασκέδαση, και όχι ένας ακόμη τρόπος να θέσουμε την ζωή μας σε κίνδυνο! Οι κανόνες ασφάλειας υπάρχουν και ΤΗΡΟΥΝΤΑΙ ΠΑΝΤΟΤΕ στο ΕΠΑΚΡΟ!
Όπλα και εμβέλειες
Σε σχέση με το Paint Ball, η δύναμη των οπλών Airsoft είναι σαφώς πολύ μικρότερη. Τα πλαστικά σφαιρίδια του Airsoft ζυγίζουν 0.2 με 0.25 γραμμάρια και εκτοξεύονται με ταχύτητα 300 ποδιών ανα δευτερόλεπτο (FeetPerSecond) δηλαδή περίπου 90 μέτρα το δευτερόλεπτο. Στην κρούση τους μεταφέρουν το μέγιστο 1 Jules ενέργειας. Σε αντίθεση με το Airsoft, μια σφαίρα Paint Ball ζυγίζει 2.84 γραμμάρια και εκτοξευμένη με 300 FPS μεταδίδει 11.8 Jules ενέργειας στην πρόσκρουση.
Νομικά θέματα
Τα παιχνίδια Airsoft είναι ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ για άτομα άνω των 18 ετών. Η κατοχή αεροβόλων Airsoft είναι νόμιμη. Κάποιες χώρες έχουν έξτρα προδιαγραφές και νόμους όσον αφορά τα μέρη εμπλοκής, τα όπλα και τους συμμετέχοντες. Το ίδιο ισχύει και για τα παιχνίδια Paint Ball.
Διάφορες των οπλών Airsoft από τα πραγματικά
Η μεγαλύτερη διάφορα ενός όπλου Airsoft από ένα πραγματικό και αυτό που θα την κάνει ευδιάκριτη, είναι το σχήμα τροφοδοσίας στις γεμιστήρες, οι οποίες έχουν ένα μικρό στρογγυλό στόμιο από το οποίο περνάνε οι μπίλιες. Ο μη ρεαλιστικός και χαμηλότονος ήχος που κάνουν όταν εκπυρσοκροτούν είναι ακόμη ένα διακριτικό τους από τα πραγματικά. Όταν το όπλο είναι αποσυναρμολογημένο η πολύ λεπτή μικρή κάνη του δείχνει φανερά το πόσο διαφορετικό είναι εσωτερικά από οποιοδήποτε πραγματικό. Είναι πολύ εύκολο για τον καθένα να ξεχωρίσει ένα όπλο Airsoft από ένα πραγματικό, χωρίς να απαιτούνται ιδιαίτερες γνώσεις.
Ο αφηγητής ή σκηνοθέτης ή gamemaster, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να γνωρίζει τους βασικούς κανόνες του εκάστοτε παιχνιδιού, ζητά από τα άτομα που επιθυμούν να συμμετάσχουν στο παιχνίδι να δημιουργήσουν έναν χαρακτήρα (character). Οι παίκτες αποφασίζουν για το όνομα, τα φυσικά χαρακτηριστικά, την φυλή (race), το επάγγελμα (class ή profession), τις δεξιότητες (skills), τον εξοπλισμό του χαρακτήρα τους ή μπορούν επίσης να επιλέξουν κάποιον έτοιμο χαρακτήρα. Όσον αφορά για τον προσδιορισμό άλλων χαρακτηριστικών, εμπλέκεται εν μέρει ο παράγοντας τύχη, καθώς χρησιμοποιούνται ζάρια. Πάντως, όλα τα στοιχεία ενός χαρακτήρα αναγράφονται πάντα στο φύλλο του χαρακτήρα (character sheet), το οποίο κρατά ο παίκτης και το συμβουλεύεται κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού και η δημιουργία του χαρακτήρα πάντα γίνεται σε συνεννόηση με τον αφηγητή και βάσει των κανόνων του παιχνιδιού. Ο αφηγητής ετοιμάζει μια περιπέτεια, ένα σενάριο ή χρησιμοποιεί μια έτοιμη περιπέτεια (δηλαδή μια περιπέτεια που έχει δημοσιευτεί σε βιβλίο ή περιοδικό ή που έχει γραφτεί από άλλον αφηγητή). Έτσι, με περιπέτεια στη διάθεση του με σχεδιασμένους χαρακτήρες ο αφηγητής καλεί και συγκεντρώνει τους παίκτες και το παιχνίδι μπορεί να ξεκινήσει.
Κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού ο αφηγητής περιγράφει τα γεγονότα και τις καταστάσεις και ελέγχει τους NPCs (όλοι οι χαρακτήρες εκτός από αυτούς που ελέγχονται από τους ίδιους τους παίκτες). Η έκβαση των ενεργειών του χαρακτήρα ενός παίκτη (για παράδειγμα, να σκαρφαλώσει ένας χαρακτήρας έναν ψηλό τοίχο ή να εντοπίσει μια μυστική πόρτα ή να πείσει έναν non-player Character, έναν χαρακτήρα δηλαδή που ελέγχεται από τον αφηγητή) εξαρτάται από τα χαρακτηριστικά του χαρακτήρα αλλά όπως και για τη δημιουργία του χαρακτήρα, συνήθως εμπλέκεται και ο παράγοντας τύχη, τα ζάρια. Γενικά στα παιχνίδια ρόλων χρησιμοποιούνται ζάρια διαφόρων πλευρών: τετράπλευρα, εξάπλευρα (το κοινό ζάρι), οκτάπλευρα, δεκάπλευρα, δωδεκάπλευρα ακόμη και εικοσάπλευρα ζάρια. Ωστόσο, υφίστανται και λίγα συστήματα κανόνων χωρίς χρήση ζαριών (diceless systems). Η χρήση ταμπλό δεν είναι απαραίτητη, ούτε συχνή, εξάλλου η απουσία ταμπλό είναι ένα από τα πολλά χαρακτηριστικά που διαφοροποιούν τα παιχνίδια ρόλων από τα επιτραπέζια παιχνίδια. Πάντως, ο αφηγητής μπορεί να παρουσιάζει ζωγραφιές στους παίκτες ή να σχεδιάζει πρόχειρα πάνω σε ένα φύλλο χαρτιού ή σε μουσαμά τον χώρο στον οποίο βρίσκονται οι χαρακτήρες των παικτών, ώστε να προσδώσει στο παιχνίδι ένα πιο ρεαλιστικό τόνο.
Μια ομάδα παικτών μπορεί να παίζει τακτικά το ίδιο παιχνίδι ρόλων χρησιμοποιώντας τους ίδιους χαρακτήρες για μήνες ή ακόμη και για χρόνια ολόκληρα. Μια περιπέτεια ενός RPG μπορεί να διαρκέσει λίγες ώρες ή μερικές μέρες (δηλαδή να ολοκληρωθεί σε ένα session ή σε μερικά sessions αντίστοιχα) αλλά υπάρχουν και πολύ μεγάλες περιπέτειες, τα λεγόμενα “campaigns” (εκστρατείες), οι οποίες μπορεί να ολοκληρωθούν μερικούς μήνες μετά από το αρχικό session. Φυσικά ο χρόνος ολοκλήρωσης μιας οποιασδήποτε περιπέτειας εξαρτάται από το πόσο τακτικά συγκεντρώνεται μια ομάδα για να την παίξει και από το χρόνο που αφιερώνει στην περιπέτεια. Η απεριόριστη εξέλιξη του campaign ενός RPG μέσα στο χρόνο είναι ακόμη ένα χαρακτηριστικό που διαφοροποιεί τα παιχνίδια ρόλων από τα επιτραπέζια παιχνίδια. Ενώ μια παρτίδα σκάκι διαρκεί ως επί το πλείστον μερικά λεπτά ή μερικές ώρες, το campaign ενός RPG μπορεί να είναι όχι απλά μακροχρόνιο αλλά σχεδόν άχρονο.
Πηγή: Ελληνική καταχώρηση στην Wikipedia
Παιχνίδι ρόλων (role-playing game στα Αγγλικά ή αλλιώς RPG, η παγκοσμίως διαδεδομένη βραχυγραφία του όρου) είναι ένα παιχνίδι στο οποίο οι συμμετέχοντες αναλαμβάνουν το ρόλο φανταστικών χαρακτήρων και μέσω συνεργασίας δημιουργούν ή παρακολουθούν ιστορίες. Οι συμμετέχοντες καθορίζουν τις ενέργειες των χαρακτήρων τους εν μέρει βασισμένοι στον σχεδιασμό του χαρακτήρα τους, και οι ενέργειες πετυχαίνουν ή αποτυχαίνουν σύμφωνα με ένα σύστημα κανόνων και οδηγιών. Στο πλαίσιο των κανόνων, οι παίκτες μπορούν να αυτοσχεδιάσουν ελεύθερα˙ οι επιλογές τους καθορίζουν την κατεύθυνση και την έκβαση των παιχνιδιών.
Στο βιβλίο Dungeons & Dragons Rules Cyclopedia (TSR 1071), που κυκλοφόρησε το 1991, δίνεται μια άλλη γενική περιγραφή των παιχνιδιών ρόλων, τα οποία συγκρίνονται με τις παλιές περιπέτειες στο ραδιόφωνο:
Πριν από τη τηλεόραση, υπήρχε το ραδιόφωνο. Οι ακροατές κάθονταν μπροστά από το ραδιόφωνο τους και άκουγαν με ενθουσιασμό τα κατορθώματα των μοναδικών ραδιοφωνικών ηρώων. Εφόσον χρησιμοποιούσαν ραδιόφωνο, δεν μπορούσαν να δουν τα γεγονότα, αλλά δεν υπήρχε η ανάγκη να τα δουν – ο διάλογος, η αφήγηση, τα ηχητικά εφέ περιέγραφαν τη δράση, η οποία εκφραζόταν από τη φαντασία των ακροατών σε σκηνές που μπορούσαν να δουν, να βιώσουν και να μνημονεύσουν. Τα παιχνίδια ρόλων είναι σε μεγάλο βαθμό σαν τις ραδιοφωνικές περιπέτειες, εάν εξαιρέσουμε μια πολύ σημαντική λεπτομέρεια: προωθούν την αλληλεπίδραση. Ένας παίκτης αναλαμβάνει την αφήγηση και ένα τμήμα του διαλόγου, αλλά οι άλλοι παίκτες δεν κάθονται απλά φανταζόμενοι τα γεγονότα, αντιθέτως, συμμετέχουν πραγματικά. Κάθε παίκτης ελέγχει τις ενέργειες ενός χαρακτήρα στο πλαίσιο της ιστορίας, αποφασίζει για τις ενέργειες του, παρέχει το διάλογο του χαρακτήρα του και λαμβάνει αποφάσεις βασισμένος στην προσωπικότητα του χαρακτήρα και τις εκάστοτε επιλογές στο παιχνίδι.
Ένα παιχνίδι ρόλων σπάνια έχει νικητές ή χαμένους. Αυτό είναι το θεμελιώδες χαρακτηριστικό που διαφοροποιεί τα παιχνίδια ρόλων από τα επιτραπέζια παιχνίδια, τα χαρτοπαίγνια, τα αθλητικά παιχνίδια και τα περισσότερα είδη παιχνιδιών. Τα παιχνίδια ρόλων προάγουν περισσότερο τη συνεργασία και την κοινωνικότητα παρά τον ανταγωνισμό. Ένα χαρακτηριστικό παιχνίδι ρόλων συγκεντρώνει τους συμμετέχοντες του σε ένα ενιαίο σύνολο, που λειτουργεί ως ομάδα. Όπως οι τηλεοπτικές σειρές ή οι σειρές μυθιστορημάτων, αυτά τα αποσπασματικά παιχνίδια παίζονται συχνά σε εβδομαδιαία βάση για μια περίοδο μηνών ή ακόμη και ετών, αν και μερικοί παίκτες προτιμούν να παίζουν περιπέτειες που ολοκληρώνονται σε μια συνάντηση.
Τα παιχνίδια ρόλων αποτελούν μια μορφή αφήγησης μέσω αλληλεπίδρασης και συνεργασίας. Όπως τα μυθιστορήματα ή οι ταινίες, τα παιχνίδια ρόλων έχουν απήχηση διότι εμπλέκουν τη φαντασία μας. Η αλληλεπίδραση είναι η πολυσήμαντη διαφορά μεταξύ των παιχνιδιών ρόλων και της παραδοσιακής λογοτεχνίας. Ενώ ο θεατής ενός τηλεοπτικού προγράμματος αποτελεί παθητικό παρατηρητή, ο παίκτης σε ένα παιχνίδι ρόλων κάνει επιλογές που επηρεάζουν την ιστορία. Τέτοια παιχνίδια ρόλων επεκτείνουν μια παλιότερη παράδοση παιχνιδιών αφήγησης όπου μια μικρή παρέα φίλων συνεργάζονταν για να πλάσουν μια ιστορία.
Παρόλο που υπάρχουν απλά στοιχεία παιχνιδιών ρόλων σε παραδοσιακά παιχνίδια για παιδιά, όπως το “κλέφτες και αστυνόμοι”, “καουμπόηδες και Ινδιάνοι“, τα παιχνίδια ρόλων προσθέτουν πολυπλοκότητα και επιμονή σε αυτή τη βασική ιδέα. Σε αντίθεση με αυτά τα παραδοσιακά παιχνίδια, οι συμμετέχοντες σε ένα παιχνίδι ρόλων δημιουργούν συγκεκριμένους χαρακτήρες και μια εξελισσόμενη πλοκή. Ένα συνεπές σύστημα κανόνων και ένας λιγότερο ή περισσότερο ρεαλιστικός κόσμος περιπετειών (Campaign Setting) συμβάλλουν στην αναστολή της δυσπιστίας.
Πηγή: Ελληνική καταχώρηση στην Wikipedia